مورد گذری

تحقیق در مورد گذری بر تاریخچه ویروس

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل : .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 10 صفحه

قسمتی از متن .doc :

گذری بر تاریخچه ویروس‌های کامپیوتری‌

قریب به بیست سال است که واژه «ویروس کامپیوتری» بر سر زبان‌هاست. این واژه بیانگر برنامه‌هایی است که به منظور خرابکاری به تکثیر خود می‌پردازند. ویروس‌ها در اوایل سال 1986 وارد جهان پی‌سی شدند و اولین آن‌ها Brain نام داشت (هر چند قبل از آن، این گونه برنامه‌ها در کامپیوترهای اپل دیده شده بودند). ویروس Brain، که به دست دو برنامه‌نویس به نام‌های Basit و Amjad ساخته شد، از نوع ویروس‌های boot بود. این ویروس‌ها، هنگامی فعال می‌شدند که کامپیوتر با یک فلاپی‌دیسک آلوده در درایوA: راه‌اندازی می‌شد (زمانی را به یاد آورید که فلاپی دیسک واقعاً فلاپی بود؛ یعنی انعطاف‌پذیری داشت. Brain (بعد از آلوده کردن کامپیوتر، سایر فلاپی‌هایی را که در درایو آن کامپیوتر گذاشته می‌شدند نیز آلوده می‌کرد. ویروس Brain، که به C)Brain) نیز معروف است، اولین ویروس <نهان> نیز بود؛ یعنی کاربر متوجه نمی‌شد دیسکت آلوده شده است. این ویروس خیلی سریع پخش نشد و خیلی هم زیان‌آور نبود، اما آغازگر دوره‌ای شد که در آن سایر ویروس‌ها، کرم‌ها و بدافزارها به طور فزاینده‌ای رشد کردند. از آن زمان تاکنون، ویروس‌های کامپیوتری دچار تغییر و تحول بسیاری شده‌اند.

ویروس چیست؟

سایت امداد و امنیت رایانه : ویروس های کامپیوتری برنامه هایی هستند که مشابه ویروس های بیولوژیک گسترش یافته و پس از وارد شدن به کامپیوتر اقدامات غیرمنتظره ای را انجام می دهند. با وجودی که همه ویروس ها خطرناک نیستند، ولی بسیاری از آنها با هدف تخریب انواع مشخصی از فایل ها، برنامه های کاربردی و یا سیستم های عامل نوشته شده اند

.ویروس ها هم مشابه همه برنامه های دیگر از منابع سیستم مانند حافظه و فضای دیسک سخت، توان پردازنده مرکزی و سایر منابع بهره می گیرند و می توانند اعمال خطرناکی را انجام دهند به عنوان مثال فایل های روی دیسک را پاک کرده و یا کل دیسک سخت را فرمت کنند. همچنین یک ویروس می تواند مجوز دسترسی به دستگاه را از طریق شبکه و بدون احراز هویت فراهم آورد.

اولین ویروس دنیا و ویروس نویس

برای اولین بار در سال ۱۹۸۴ واژه «ویروس» در این معنا توسط فرد کوهن در متون آکادمیک مورد استفاده قرار گرفت. د‍ر این مقاله که «آزمایشاتی با ویروس های کامپیوتری» نام داشت نویسنده دسته ای خاص از برنامه ها را ویروس نامیده و این نام گذاری را به لئونارد آدلمن نسبت داده است. البته قبل از این زمان ویروس ها در متن داستان های عملی و تخیلی ظاهر شده بودند.

ویروس‌ها هوشمندتر می‌شوند

یکی از جالب‌ترین پیشرفت‌ها در ویروس «خوددگردیسی» (self-mutating) آن‌ها بود (که به «چندریختی» یاpolymorphic نیز معروف است). از آنجا که برنامه‌های ضدویروس برای پیدا کردن ویروس‌ها به دنبال قطعات کوچک و قابل شناسایی ویروس‌های شناخته شده می‌پردازند، ویروس‌های خوددگردیس سعی می‌کنند با تغییر الگوهای شناخته شده خود به هنگام تکثیر، مانع شناسایی توسط نرم‌افزارهای <ساده> ضدویروسی شوند. سیستمی که ویژگی خوددگردیسی را به ویروس‌ها می‌داد، بر اساس دو موتور DAME (سرنام Dark Avenger's Mutating Engine) و MtE (سرنام Mutating Engine) عمل می‌کردند، که در فاصله سال‌های 1991 و 1992 رواج داشتند.

برنامه‌نویسان نرم‌افزارهای ضد ویروس برای مقابله با این تهدیدات، کافی بود توجه داشته باشند که حتی کوچک‌ترین بخش کد ویروس می‌تواند شاخصه‌های موروثی یک ویروس را آشکار کند. با ظهور یک متدولوژی جدید ضد ویروسی به نام «برنامه مقلد» (emulator program)، شناسایی ویروس‌های خود دگردیس بسیار آسان شد.

برنامه مقلد طوری عمل می‌کند که گویی دارد یک برنامه را به اجرا در می‌آورد و بدین ترتیب ویروس را تحریک می‌کند، اما در عمل گوش به زنگ است تا ببیند ویروس چه عملی انجام می‌دهد و کد آن را در «گودالی» می‌ریزد که فقط در حافظه وجود دارد. بنابراین، ویروسِ مخفی شده آشکار می‌شود؛ بدون این که کد آن واقعاً به اجرا درآید.

و بدین ترتیب رقابتی میان دو طیف ویروس‌سازان و ضدویروس‌سازان آغاز شد. هر حرکت ویروس‌سازان با عکس‌العمل جامعه ضدویروس خنثی می‌شد. نتیجتاً ویروس‌سازان تصمیم می‌گرفتند دفعه بعد هوشمندانه‌تر عمل کنند و این یعنی پیچیده‌تر شدن ویروس‌ها. و هر چه پیچیده‌تر، پراشکال‌تر و شکننده‌تر.

اولین ویروسی که توجه عموم مردم را برانگیخت، در سال 1992 جهان کامپیوتر را مورد هدف قرار داد. این ویروس خوفناک، Michelangelo (میکل‌آنژ) نام داشت و طوری تنظیم شده بود که در ششم مارس هر سال (روز تولد این نقاش دوره رنسانس) فعال می‌شد. ویروس در سطح وسیع پراکنده ‌شد و در مسیر خود هر کامپیوتری را که می‌دید، هارد دیسکش را پاک می‌کرد.

وسعت پراکندگی ویروس بسیار زیاد بود، اما کوچک‌تر از آن چیزی شد که انتظار می‌رفت. به اعتقاد برخی کارشناسان، سر و صدایی که رسانه‌ها بر سر این ویروس به پا کردند باعث شد که بسیاری از سازمان‌ها از هر طریقی که می‌توانند جلوی ویروس را بگیرند و مانع از گسترش آن شوند.

گذشته از این، (میکلآنژ) اولین ویروسی بود که توانست بر مشکل فرمت‌های چندگانه فلاپی دیسک‌ها فائق آید. قبل از میکلآنژ، ویروس‌ها می‌توانستند فقط دیسکی را آلوده کنند که فرمت آن همان فرمتی باشد که سورس ویروس روی آن